Hayatta öncelikleriniz olsun...

Hayat, hepimizin paylaşarak yaşamak zorunda olduğu tamamlanması gereken bir süreçtir. Yaşamakta olduğumuz sürece yalnız olmadığımız için hep bir şeylere, bir yerlere yetişme çabası içinde olmamız gereken durumlar yaşarız çoğunlukla. Önceliklerimiz bizim için önemli olandır. Bu öncelikler herkese göre değişmekle beraber önemli olan aslında sıralama değil bizim için değer sıralamasıdır. Önceliklerimiz bizim farkındalıklarımızdır aynı zamanda. Bizim için neyin ya da kimlerin ne kadar değerli olduğunu ancak biz bilebiliriz ve seçimlerimizi de buna göre yaparız bazen farkında olarak bazen hiç farkına varmadan...

Örnek vermek istedim: Ahmet için öncelikleri arkadaşları, ailesi, işi, arabası, sevgilisi olabilirken Burak için bu sıralama işi, arabası, arkadaşları, kız arkadaşı olabilir. Bu tamamen kişinin sevdikleriyle paylaşımına bağlı olarak ve iletişimlerine verdiği değer ve önem açısından farklılık gösterebilmektedir. Önceliklerimiz olmalıdır hayatta ve bunların sıralamasını yaptığımızda istenmeyen durumlarla karşılaştığımızda mutsuzluk duygusu hissederiz. Ahmet'in arkadaşıyla buluşacağı yer ve zamanın isabetli olmaması yüzünden trafik vb. engellerle karşılaştığında doğrudan eve gitmesi ,ailesiyle geçirdiği zaman diliminde somurtkan durmasına neden olacaktır. Çünkü Ahmet' in önceliği arkadaşıysa ve arkadaşı ailesinden öncelikliyse onun için bu durum Ahmeti rahatsız eder. Önceliklerimizin kimler ya da neler olduğunu belirleyelim ve bunların en başına kendimizi getirelim.

Önce siz olmalısınız hayatınızın merkezini yöneten de sizsiniz çünkü en başta gelmesi gereken. Öncelikleriniz kendinizle başlamalıdır. Siz çok değerlisiniz ve siz kendinizi iyi hissettiğiniz sürece çevrenize faydalı olabilirsiniz. İlk sıraya kendinizi yerleştirerek başladıktan sonra sıralama da tamamen sizin gönlünüze göre olsun...canınız neyi nasıl istiyorsa öncelikleriniz ona göre olsun ama mutlaka olsun.

Hayatımızdaki öncelikler

Felsefe profesörü bir gün ders başladığında, hiç bir şey söylemeden masanın üstüne büyükçe bir kavanoz koydu ve içini tenis toplarıyla doldurdu. Ve öğrencilere kavanozun dolup dolmadığını sordu. Öğrenciler hep bir ağızdan, kavanozun dolduğunu söylediler.
Profesör bu kez, önündeki kutulardan birinden aldığı çakıl taşlarını kavanoza döktü. Çakıl taşları, tenis toplarının aralarındaki boşluklardan aktı ve kavanozdaki boşlukları doldurdu. Profesör, kavanozun dolup dolmadığını bir kez daha sordu. Öğrenciler yine hep birlikte, kavanozun dolduğunu söylediler.

Profesör onların bu yanıtını duymamış gibi yaptı, masadaki kutulardan birini aldı, içindeki kumları özenli bir biçimde kavanoza boşalttı. Bu kez kavanoza akan kum tanecikleri, çakıl taşlarının aralarındaki boşlukları doldurdu. Profesör, kavanozun dolu olup olmadığını bir kez daha sordu öğrencilere. Onlar da yine bir koro düzeniyle kavanozun dolduğunu söylediler.

Sıra, masanın altındaki bekleyen iki fincan kahveye gelmişti. Profesör onları da aldı, kavanoza boşalttı. Kahve de kendine kumlar arasında yer buldu ve kalan boşlukları doldurdu.

Öğrenciler, profesörün bu “gösterisi”ni alkışlarla karşıladılar. Profesör ise, dersini anlatmaya o an başlıyordu. “Eveet” dedi. “Biliyor musunuz ki, bu küçücük gösteriyle size, yaşamınızı simgelemiye çalıştım.” Ve soluk almaksızın bir dikkatle kendisini dinleyen öğrencilerine dersini anlattı:

“Bu tenis topları yaşamınızdaki önemli değerlerdir” dedi. “Bunlar aileniz, çocuklarınız, sağlığınız, arkadaşlarınız ve sizin için önemli olan benzer değerlerdir. Şayet sahip olduğunuz öteki değerleri yitirirseniz de, bu önemli değerler hep kalacaktır. Ve yaşamınızı doldurmayı her zaman sürdüreceklerdir. Çakıl taşları ise daha az önemli olan değerlerimizdir. Bunlar, işinizdir, evinizdir, arabanızdır. Kum ise, olsa da olur olmasa da olur değerlerinizdir.”

Bu açıklamasından sonra profesör, kavanoza hangi “değer”i önce, hangisini daha sonra koyduğunun nedenlerini de açıkladı:

“Şayet kavanoza önce kum doldurursanız, çakıl taşlarına ve özellikle de tenis toplarına yeterli yer kalmaz”dedi. “Aynı olay, yaşamınızda da geçerlidir. Zamanınızı ve enerjinizi ufak tefek konular için harcarsanız, önemli değerlerinize ayıracağınız zamanınız kalmayacaktır. Dikkatinizi mutluluğunuz için önemli olan konulara çevirin. Çocuklarınızla oynayın, sağlığınıza özen gösterin, eşinizle zaman zaman yemeğe çıkın, evinizin gereksinimlerini karşılayın. Öncelikle tenis toplarınızı yerleştirmeye bakın kavanozunuza. Önceliklerinizi sıralamayı iyi bilin. Gerisi zaten hep kumdur.”





Bir öğrenci söz istedi:
“Peki, o iki fincan kahve nedir, hocam?” dedi.
Profesör bu soruyu soran öğrencisine önce teşekkür etti, sonra da sorusunu yanıtladı.:

“Yaşamınız ne denli yoğun, ne denli dolu olursa olsun” dedi. “Ne yapın, yapın, dostlarınızla içeceğiniz bir fincan kahve için yine de zaman bulun.